ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
ជាតិ សាសនា ព្រះមហាក្សត្រ
សាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ
មហាវិទ្យាល័យសង្គមសាស្រ្តនិងមនុស្សសាស្រ្ត
ដេប៉ាតឺម៉ង់អក្សរសាស្រ្តខ្មែរ
“សាកល្បងបកប្រែសិលាចារឹក
ភ្នំព្រះនេត្រព្រះ K២១៦”
(បន្ទាត់ទី២៦-៣៤)
ណែនាំដោយសាស្រ្តាចារ្យ : យៀង វីរបុត្រ
រៀបចំដោយនិស្សិតអក្សរសាស្រ្តខ្មែរជំនាន់ទី៣០
ផ្នែកអាហារូបករណ៍ ក្រុម “ខ”
និស្សិត : ហ៊ន សុផល
អត្ថបទពាក្យចារឹក
២៦. ឃោថ្អ្យក[1]ឃោបន្ទាន៑ឃោអំបេន៑ឃោសឧយតៃបន្ហេម៑ក្វន្នតៃ
២៧. យអគ៌តៃយបវ៌្វតិឃោប្ទាន៑ឃោរាមឃោបរោងតៃយ...
២៨. ក្វន្នតៃយ៑ខ្ស្វច៑តៃយថ្គោត[2]ក្វន្ន៑ឃោកន្សាន៑តៃយស្វស្តិ
២៩. តៃយចាម្បតៃយ៑កំវ្រះតៃយស្រាឞ្តក្វន្ន[3]ឃោវិឝេឝ
៣០.
តៃយ៑កញ្ជក្វន្នឃោឆ្កេតៃយ៑កន្ទេង៑ក្វន្នឃោ...តៃយ៑កំ
៣១.
ឦន៑តៃយ៑កំភក្វន្នតៃយ៑ខ្ជុឃោកញ្ជុនតៃយគន្ធិក្វន្ន
៣២.
តៃយផ្អ្យក៑តៃយកន្ទ្វត៑[4]ក្វន្នឃោកំវាស៑តៃយកំឝ្រី
៣៣.
តៃយបរោងតៃយកំភក្វន្នឃោថ្អ្យកឃោឝ្រីឃោកន្អាតៃ
៣៤. យផ្គង៑ក្វន្នតៃយឆ្កេតៃយកន្សោម៑ក្វន្នឃោកំឝ្រីតៃយ
អធិប្បាយពាក្យសព្ទ
បន្ទាត់ទី២៦ :
Ø ឃោ : បុរស, ពាក្យសម្រាប់ហៅអ្នកបម្រើប្រុស(ពាក្យនេះត្រូវបានគេឃើញជាទូទៅ(ជា ប្រព័ន្ធ)ចាប់
ពីឆ្នាំ៧០៣នៃគ.ស.
ផ្ទុយពីពាក្យ”តៃ” ដែលគេប្រើសម្រាប់អ្នកបម្រើស្រី)។ (ឡ.ស[5].ទំព័រ១៨៥)
Ø សឧយ : មានក្លិនអាក្រក់, ស្អុយ។ (ព.ស. ទំព័រ៤៧១)
Ø តៃ, តៃយ : ឥត្ថីលិង្គ, នារី, ស្រ្តី, ពាក្យសម្រាប់ហៅអ្នកបម្រើស្រី។ (ឡ.ស. ទំព័រ២៨៥)
Ø បន្ហេម៑ : ប៉ោងឡើង, បំប៉ោង, ធាត់។ (ព.ស. ទំព័រ៣០០)
Ø ក្វន្ន : កូន( ក្វន្ន < ក្វន=កូន)
បន្ទាត់ទី២៧ :
Ø ប្ទាន៑ :
Ø រាមា : ជាឈ្មោះអវតារទី៧របស់ព្រះវិស្ណុ។ (ព.ស. ទំព័រ៤០២)
បន្ទាត់ទី២៨ :
Ø ខ្ស្វច៑ : ? (តៃខ្ស្វច៑)។ (ព.ស. ទំព័រ១៣០)
Ø កន្សាន៑ : ស្ងប់ស្ងាត់, ដែលមានសន្តិភាព។ (ព.ស. ទំព័រ៧៩)
Ø ស្វស្តិ : សម្បត្តិ, ជោគវាសនា, សុភមង្គល, សួស្តី។ (ព.ស. ទំព័រ៥២០)
បន្ទាត់ទី២៩ :
Ø ចាម្ប : ជនជាតិចាម។ (ព.ស. ទំព័រ១៦៣)
Ø កំវ្រះ : ដែលពិសិដ្ឋ, សន្តបុគ្គល, ដែលប្រសើរខ្ពង់ខ្ពស់(<វ្រះ)។ (ព.ស. ទំព័រ៩២)
Ø វិឝេឝ : ល្អ, វិសេស, ប្លែក។ (ឡ.ស. ទំព័រ២៥៩)
បន្ទាត់ទី៣០
:
Ø កញ្ជ : ន.ន. (នារី(នាម)កញ្ជ)។ (ឡ.ស. ទំព័រ៦៧)
Ø ឆ្កេ : ឆ្កែ, សត្វឆ្កែ(<ច្កេ=ឆ្កែ)។
Ø កន្ទេង៑ : អ្នកដែលចង់ខ្លាំង(<ទេង=អន្ទះអន្ទែង)។ (ព.ស. ទំព័រ៧៣)
បន្ទាត់ទី៣១ :
Ø កំភ : កុហក, អ្នកកុហក, មនុស្សកុហក។ (ព.ស. ទំព័រ៧៣)
Ø ខ្ជុ : ដែលត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់, ដែលទៀងទាត់, ដែលពិតប្រាកដ។ (ព.ស. ទំព័រ១២៧)
Ø កញ្ជុន : (ឃោកញ្ជុន)<ជុន។ (ព.ស. ទំព័រ៦៣)
បន្ទាត់ទី៣២ :
Ø កន្ទ្វត៑ : ន.ន.
(<ទ្វត “ទូត”)។ (ឡ.ស. ទំព័រ៨៧)
Ø កំឝ្រី : ដែលល្អ, ដែលចម្រើន, សោភណភាព។ (ព.ស. ទំព័រ?)
បន្ទាត់ទី៣៣ :
Ø ឝ្រី : សោភណភាព, រុងរឿង, ទ្រព្យធន(បុព្វបទប្រើសម្រាប់បញ្ជាក់នាមអាទិទេព, ស្តេច និងវត្ថុសក្ការបូជា)។ (ឡ.ស. ទំព័រ៦៣១)
បន្ទាត់ទី៣៤ :
Ø ផ្គង៑ : យកចិត្តទុកដាក់(to
apply oneself to)(<គង)។ (ព.ស. ទំព័រ៣៣៨)
Ø កន្សោម៑ : កណ្តាប់, បាច់។ (ព.ស. ទំព័រ៨០)
សេចក្តីប្រែ
(២៦). បុរសថ្អ្យក បុរសបន្ទាន បុរសអំបេន បុរសសឧយ
នារីបន្ហេម កូននារីអគ៌
(២៧). នារីបវ៌្វតិ បុរសប្ទាន បុរសរាម បុរសបរោង នារី...
(២៨). កូននារីខ្ស្វច នារីថ្គោត កូនបុរសកន្សាន នារីសួស្តី
(២៩). នារីចាម្ប នារីកំវ្រះ នារីស្រាស្ត កូនបុរសវិសេស
(៣០). នារីកញ្ជ កូនបុរសឆ្កែ នារីកន្ទេង កូនបុរស...
(៣១). នារីកំឦន នារីកំភ កូននារីខ្ជុ បុរសកញ្ជុន នារីគន្ធិ
(៣២). កូននារីផ្អ្យក នារីកន្ទ្វត កូនបុរសកំវាស នារីកំស្រី
(៣៣). នារីបរោង នារីកំភ កូនបុរសថ្អ្យក បុរសស្រី បុរសកន្អា
(៣៤). នារីផ្គង កូននារីឆ្កែ នារីកន្សោម កូនបុរសកំស្រី នារី
ឯកសារពិគ្រោះ
១. ពៅ សាវរស, វចនានុក្រមខ្មែរចាស់-បារាំង-អង្លេស, ឆ្នាំ១៩៩២(volume
III), បោះពុម្ពផ្សាយដោយ
មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវឯកសារអារ្យធម៌ខ្មែរ
២. ឡុង សៀម, វចនានុក្រមខ្មែរបុរាណ(តាមសិលាចារឹកបុរេអង្គរ
សតវត្សទី៦-៨), ឆ្នាំ២០០០,
រោងពុម្ពភ្នំពេញ
៣. ជួន ណាត, វចនានុក្រមខ្មែរ, បោះពុម្ពគ្រាទី៥ ឆ្នាំ១៩៦៧, ការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ
៤. សិលាចារឹកបុរាណកម្ពុជា, ភ្នំពេញ ខែមករា ឆ្នាំ២០០២(volumeIII និង IV),
បោះពុម្ពផ្សាយដោយអង្គការ UNESCO
[1]
ក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់អង្គការ UNESCO ក្នុងសៀវភៅសិលាចារឹកបុរាណរបស់កម្ពុជា ខែមករា ឆ្នាំ២០០២ volume II
ក្នុងផ្នែកអត្ថបទចារឹកជាអក្សរខ្មែរបច្ចុប្បន្ន ត្រង់ទំព័រ១២១៩ បានសរសេរជា ”ផ្អ្យក” តែបើតាមការពិនិត្យមើលរូបអក្សរក្នុងរូបភាពសិលាចារឹកវិញឃើញថា ពាក្យនេះគួរតែជា “ថ្អ្យក” ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ក្នុងរូបភាពសិលាចារឹកពាក្យ “ថ្អ្យក”នៅបន្ទាត់ទី២៦ នេះត្រូវបានសរសេរដោយគ្មានប្រើសញ្ញាវិរាម “៑” គឺដូចគ្នាទៅនឹងពាក្យ “ថ្អ្យក” នៅបន្ទាត់ទី៣៣ ដែរ។ ផ្ទុយមកវិញ នៅបន្ទាត់ទី៣២ ទើបជាពាក្យ “ផ្អ្យក៑” ដែលត្រូវបានសរសេរដោយប្រើសញ្ញាវិរាម “៑”។ ដូច្នេះពាក្យនេះគឺជា “ថ្អ្យក” មិនមែន “ផ្អ្យក” នោះទេ។
[2]
ដូចគ្នាទៅនឹងករណីខាងលើដែរគឺនៅក្នុងអត្ថបទដែលបោះពុម្ពផ្សាយដោយអង្គការ UNESCO បានសរសេរជា “ផ្គោត” តែបើតាមការពិនិត្យរូបអក្សរក្នុងរូបភាពសិលាចារឹកឃើញថាជាអក្សរ “ថ” ទៅវិញទេ។ ដូច្នេះពាក្យនេះគឺ “ថ្គោត” មិនមែន “ផ្គោត”នោះទេ។
[3]
ក្នងអត្ថបទបោះពុម្ពផ្សាយដោយអង្គការ UNESCO បានសរសេរជា “ក្វន” ដោយគ្មានជើង “្ន” តែបើពិនិត្យក្នុងរូបភាពសិលាចរឹក ពាក្យនេះត្រូវបានគេសរសេរដោយមានជើង “្ន” គឺ “ក្វន្ន”។
[4]
ចំពោះពាក្យនេះ ក្នុងអត្ថបទបោះពុម្ពផ្សាយដោយអង្គការ UNESCO បានសរសេរជា “កន្ទុត” តែបើតាមការពិនិត្យរូបអក្សរក្នុងរូបភាពសិលាចារឹកវិញ ឃើញថាជា “កន្ទ្វត៑” គឹជើង “្វ” មិនមែនស្រៈ “ុ” នោះទេ។
[5]
ឡ.ស. ជាអក្សរកាត់នៃឈ្មោះលោកសាស្រ្តាចារ្យ បណ្ឌិត ឡុង សៀម គឺមានន័យថា ពាក្យដែលបានពន្យល់នោះគឺដកស្រង់ចេញពីវចនានុក្រមខ្មែរបុរាណ ដែលត្រូវបានចងក្រងឡើងដោយអ្នកប្រាជ្ញរូបនេះ។
[6]
ព.ស. ជាអក្សរកាត់នៃឈ្មោះលោកស្រីសាស្ត្រាចារ្យ ពៅ សាវរស គីមានន័យថា ពាក្យដែលបានពន្យល់នោះគឺបានដកស្រង់ចេញពីវចនានុក្រមខ្មែរចាស់-បារាំង-អង្លេស ដែលត្រូវបានចងក្រងឡើងដោយអ្នកនិពន្ធរូបនេះ។
Inscription
{1} oṃ # 927 śaka pūrṇṇamī vaiśākha śukravāra z gi nu khloñ vala adhyāpaka thvāy
{2} śloka paṅgaṃ thpvaṅ nivedana ta dhūli vraḥ pāda dhūli jeṅ vraḥ kaṃmrateṅ añ śrī jayavīravarmmadeva z
{3} teṃ upāya steṅ añ vraḥ jrai phoṅ z cuñ vraḥ ālakṣaṇa
{4} ta khloñ vala khloñ jnvāl kanmyaṅ vraḥ kralā l'vaṅ cuñ pandval ta vraḥ
{5} sabhā phoṅ pre mratāñ śrījayendropakalpa sabhāpati mratāñ
{6} śrī jayendrapandita bhāgavata paṃre vāp deva mūla raṅvāṅ nā triṇi mok śrāl
{7} aṃpāl upāya steñ vraḥ jrai nuv khñuṃ sruk sre vraḥ kuti vraḥ śrī rājendrāśrama
{8} nu vraḥ kamrateṅ añ śaṅkara pragalbha ta kulo steñ vraḥ jrai
{9} 'yat vakra vvaṃ āc ti āyatva ta 'nak vraḥ vvaṃ āc ti āyatva ta 'nak ta khloñ ni nā
{10} vraḥ z thve kuti noḥ pūjā kamrateṅ jagat roh man steñ vraḥ jrai
{11} ta 'ji dai kalpaṇā z daha oyat kulo steñ vraḥ jrai ley āyatva ta adhyāpaka
{12} ta kuti noḥ z ñ nau ruv upāya nu khñuṃ santāna dai phoṅ dār hau is
{13} 'yat vakra āyatva ta dai thve kuti noḥ roh man oy saṃnvatt # ñ
{14} 929 śaka daśamī ket kārttika nu mān vraḥ karuṇā z pandval
{15} ta pādamūla giripura ri caṃnat vraḥ kaṃste jaroy
{16} cār nu caṃnat śāṅkhañ man noḥ bhūmi vraḥ pi steṅ
{17} śivāśrama nu vraḥ kaṃsteṅ jaroy cār jauv pi cat duk
{18} khñuṃ caṃ caṃnāṃ ta kaṃmrateṅ jagāt giripura āyatva viṅ ta vraḥ
{19} dau pre oy vṅya phlāṅ ru vnāk giripura pooṅ ukk #
No comments:
Post a Comment